ΕΣΠΑ

Ιδιωτικές επενδύσεις μέσω του Αναπτυξιακού Νόμου 4399/2016

Χρηματοδότηση ιδιωτικών έργων στρατηγικής σημασίας για την τοπική και την εθνική οικονομία

Ο Αναπτυξιακός Νόμος αποτελεί ένα θεσμικό πλαίσιο καθεστώτων ενίσχυσης επενδυτικών σχεδίων τα οποία υποβάλλονται από μεμονωμένες επιχειρήσεις ή ομάδες επιχειρήσεων προς αξιολόγηση και έγκριση υπαγωγής στις διατάξεις του.

Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος Ν. 4399/2016, υιοθετεί νέες και καινοτομικές προσεγγίσεις για την επίτευξη των στόχων του συνδυάζοντας ένα «μείγμα» άμεσων κεφαλαιουχικών ενισχύσεων (άμεση επιδότηση) και φοροαπαλλαγών. Καθιερώνει πλαφόν στο ύψος των ενισχύσεων (5 εκ. € ανά επενδυτικό σχέδιο, 10 εκ. € ανά επιχείρηση, 20 εκ. € ανά όμιλο επιχειρήσεων) θεσπίζοντας «Ειδικές Κατηγορίες Ενίσχυσης»  οι οποίες συνδυάζονται με γεωγραφικά κριτήρια. Κεντρικοί στόχοι του είναι η επενδυτική επανεκκίνηση ιδιαίτερα σε κατευθύνσεις στρατηγικής σημασίας για τη Χώρα μας (βιομηχανία, τουρισμός, μεταποίηση) και η αύξηση της απασχόλησης με τη στήριξη νέων και υφιστάμενων επιχειρήσεων.

Μέσα για την επίτευξη των στόχων αυτών είναι η τεχνολογική αναβάθμιση, η διαμόρφωση νέας εξωστρεφούς εθνικής ταυτότητας (branding), η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων αλλά και μεταξύ του δημοσίου και φορέων παραγωγής γνώσης και επιχειρήσεων, η βελτίωση της θέσης της χώρας ως προς την ανταγωνιστικότητά της σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης, ο εκσυγχρονισμός και η αύξηση του μεγέθους των επιχειρήσεων και εν τέλει η αναβάθμιση σε «αλυσίδες αξίας» προς την παραγωγή πιο σύνθετων προϊόντων και την παροχή καλύτερων υπηρεσιών.

Τα καθεστώτα ενίσχυσης αφορούν, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, την ενίσχυση μηχανολογικού εξοπλισμού, την γενική επιχειρηματικότητα, τις νέες ανεξάρτητες ΜΜΕ και ενισχύσεις καινοτομικού χαρακτήρα σε ΜΜΕ. Τα είδη και το ύψος της ενίσχυσης ποικίλουν, ανάλογα με το καθεστώς, και μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά μεταξύ: α) φορολογικής απαλλαγής, β) επιχορήγησης, γ) επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), δ) επιδότησης μισθολογικού κόστους, ε) χρηματοδοτικών εργαλείων, στ) σταθεροποίησης συντελεστή φορολογίας εισοδήματος μέχρι τα επιτρεπτά όρια, ζ) ταχεία αδειοδότηση, η) δάνεια και θ) επενδύσεις ιδίων ή οιονεί ιδίων κεφαλαίων.